Het klinkt als een indianennaam maar onomatopee is een woord dat fonetisch het geluid beschrijft dat het nabootst. Bijvoorbeeld gakken, kwaken, kwekken, sissen, tjilpen, hikken, kraken, zappen, en zoemen. Onomatopeeën worden vaak in kinderboeken gebruikt om de tekst meer tot de verbeelding te laten spreken. Het leert je kind ook welk geluid elk dier maakt.
Het wordt niet alleen vaak in kinderboeken toegepast maar ook stripboeken zijn er bekend om. Wie herkent de knallende ‘BAM’, ‘POEF’ en ‘KNAL’ niet in rode letters met gele achtergrond, zodat het gevoel van de knal nog meer wordt versterkt.
Ook in de literatuur maakt men graag gebruik van onomatopeeën. Bijvoorbeeld woorden die tijdens het eten gebruikt kunnen worden: smak, glap, slop, slok en slurp. Het is bijna alsof je er zelf bij bent.
Het leuke aan een onomatopee is, dat je er zelf heel creatief mee om kunt gaan. Luister zelf eens hoe het eten van een koekje klinkt of het drinken van warme chocolademelk met slagroom en probeer dat te omschrijven. Hoe klinkt eigenlijk de slagroomspuit, als je de slagroom op je chocolademelk spuit of wanneer de slagroom in de warme chocolademelk smelt. Het sizzelt en maakt kleine ploppende geluidjes.
Vanaf het moment dat ik over het verschijnsel onomatopee heb gelezen, omdat ik in mijn derde kinderboekje veel gebruik maak van geluiden, ben ik heel anders gaan luisteren naar de geluiden om mij heen. Ik besef dat het nog best een uitdaging kan zijn om geluiden op de juiste manier te omschrijven.
Kijk in de webshop voor dit ontwerp op verschillende artikelen.