De dagen sluipen zachtjes voorbij. Het is bijna zes weken geleden dat mijn leven met één harde klap tot stilstand kwam. Ik zal niet liegen, ik heb goede dagen en slechte dagen gehad. Dagen waarop ik geen enkel sprankje hoop meer zag in mijn toekomst en dagen waarop ik weigerde op te geven, mezelf een schop onder m’n kont gaf en ergens de humor moest terug zien.

De dilemma’s waar ik tegenwoordig mee worstel: Als ik plat lig kan ik niks doen, als ik iets omhoog ga zitten gaat mijn onderrug vreselijk pijn doen. Zit ik rechtop, zakt de druk in mijn hoofd waardoor ik grensverleggende, intense hoofdpijn krijg met de bekende symptomen van misselijk, overgeven, duizelig, piepende oren en niet meer uit mijn woorden kunnen komen. The struggle is real.

Na eindelijk een redelijk goede nacht geslapen te hebben, werd ik uitgerust wakker. Ik voelde me goed, maakte een ontbijtje en checkte mijn emails op mijn telefoon. De avond ervoor had ik een project waar ik aan werkte, terug gestuurd naar een klant. Ze had me vanmorgen vroeg al terug gemaild: “The book looks great. I love it, thanks!

Het was zo’n geluksmomentje, een klein sprinkeltje in mijn hart, een gelukstraantje wat zich in mijn ooghoek naar buiten probeerde te wurmelen. Ze had me gevraagd of ik haar bestaande boek kon herschrijven naar een boardboek. Daarvoor moest het verhaal ingekort worden van 36 pagina’s naar 24 pagina’s en van 8,5 inch naar 7 inch. Het verhaal was geschreven in Engels. Ik zei dat ik dat zeker wel kon doen maar moest erbij zeggen dat Engels niet mijn eerste taal was. Dat maakte niet uit, er zou toch een editor naar kijken.

En zo begin ik plat op mijn rug te puzzelen hoe ik het verhaal kon inkorten. Het was zeker een uitdaging maar ook superleuk om te doen. Dat ik nu ook nog zo’n geweldige reactie kreeg, deed mijn hoofd buzzen op een goede manier. Ik glimlachte. Voor het eerst sinds tijden voel ik me goed. Mijn hoofd is helder. Al het achterstallige werk kon ik rap wegwerken en ik had zin om nieuwe projecten te starten.

Hoe ik me morgen voel, zie ik dan wel weer. Hoe lang deze shitshow blijft doorgaan weet niemand maar vandaag pakken ze me niet meer af. Vandaag was een goede dag!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies". Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen. De privacy verklaring kunt u hier lezen.

Sluiten