Ik voel me een gezegend mens, als ik bij mijn dochter thuis bij het kerstmenu aanschuif. Een jaar geleden lag ik in Amerika moederziel alleen met kerst in een klein kamertje, plat, afwachtend op mijn operatie die zou komen. Facebook gaf me de herinnering van die dag in de vorm van een foto: “Soep voor één”. Een foto van een dampende hete kop groentesoep.
De gourmetset staat op tafel, de laatste dingetjes worden op tafel gezet en de hond sjokt zelf al naar zijn plaats. Stiekem werp ik een gelukzalige blik op dit tafereel. Mijn kinderen merken er niks van maar, mijn God wat prijs ik me gelukkig dat ik hier mag zijn. Het is een loodzwaar jaar geweest. Het auto-ongeluk, niet naar huis kunnen vliegen, twee operaties, revalideren, de dagelijkse pijn in mijn lijf, het verlies van mijn vader, familiegedoe en de focus weer terugkrijgen op mijn bedrijf. Wat een jaar. Het heeft me opnieuw geleerd mijn zegeningen te tellen.
Dit jaar laten we maar snel achter ons. Onwards and upwards zouden de Engelsen zeggen. Met goede moed gaan we aan het nieuwe jaar beginnen. De grafische deuren staan weer open. Heb jij vragen of wil je meer weten of ik wat voor je kan betekenen? Neem dan vrijblijvend contact op. Ik beantwoord graag als je vragen.