Relax, it’s only chaos

De wind waait zo hard dat om hun oren dat Bodhi Mylah amper kan verstaan. WAT?? schreeuwt hij naar zij vriendinnetje. Bodhi weet dat ze iets probeert te zeggen want hij ziet haar mond bewegen maar hij hoort enkel wat piepgeluiden boven het gedonder van de wind uit.
Een grote tak valt pardoes naast hun neer. Mylah schrikt. “Bodhi, ik vind het echt heel eng, ik ben bang. Het hele bos schudt wild heen. Het lijkt wel of er geen takje meer op zijn plaats ligt. Terwijl de bomen meewiegen op het ritme van de wind, kraken ze angstwekkend alsof ze elk moment kunnen afbreken. De takken in de toppen van de bomen lijken te applaudisseren omdat ze zich toch staande weten te houden in deze zware storm.

Bodhi kijkt naar zijn kleine vriend en pakt haar hand voordat ze weg zou kunnen vliegen. Een grote windvlaag laat een stroom van blaadjes om hun heen dansen. De dag begon zo mooi. Het zonnetje scheen, de lucht was blauw dus Bodhi en Myla hadden besloten om die dag naar het meer te gaan in het midden van het bos. Maar net voordat ze wilden gaan zwemmen, begon het te waaien. De wijze uil in de boom had hen gewaarschuwd dat er een storm op komst was dus ze hadden besloten om terug te gaan maar toen was het al te laat.

In de verte zien ze een vogel kansloos tegen de wind in vliegen om zich vervolgens maar gewoon mee te laten zweven op de wind. Een flinke windvlaag tilt Mylah op. Gelukkig heeft Bodhi haar goed vast, anders was ze zo weggevlogen.

“Bodhiiiii!” Gilt ze terwijl blaadjes en takken langs hun heen vliegen. “Relax, Mylah het is maar chaos. Ik laat je niet los.” Hij zet Mylah weer met beide pootjes op de grond. Ze is maar wat blij met haar grote, sterke vriend. Bodhi glimlacht en roept dan boven de wind uit: “Het is maar chaos en ook dit gaat weer voorbij.” Hij pakt zijn kleine vriendinnetje stevig beet en zo worstelen ze zich door de storm heen terug naar huis.